Karbondioksit Analizörü

Dağılmayan kızılötesi (ndir) sensörler
Ndir sensörleri havadaki CO2 miktarını ölçmek için belirli ışık dalga boylarını kullanır.

Dünyadaki her element belirli ışık türlerini emer. Örneğin, bir havuç turuncu ışığı yansıtır ancak diğer tüm renkleri emer. Işık emildiği için, bizim görmemiz için gözlerimize ulaşma şansı olmaz. Şeyler atomlara ve moleküllere ayrıldığında, her birinin ne tür ışık emdiğini, hatta göremediğimiz ışığı bile belirleyebiliriz. Bu bilgiyle, belirli elementlerin mevcut olup olmadığını ve eğer mevcutsa ne miktarda olduğunu test etmek için sensörler kullanabiliriz.

Bir co2 ndir sensörü şu şekilde çalışır: Sensöre hava girer. Sensör daha sonra genellikle dört mikron civarında olan co2 için belirli dalga boylarından birinde ayarlanmış bir ışığı sensörün bir ucunda etkinleştirir. Diğer taraf, diğer tarafa ne kadar ışık ulaştığını ölçen bir yuva tutar. Işık etkinleştirildiğinde, hava örneğindeki herhangi bir co2 ışınların bir kısmını emer. Bunu yaparken, sensörün diğer tarafına ulaşan ışık miktarı azalır. Emilen ışık miktarı, ne kadar karbondioksit bulunduğuna bağlıdır. Ne kadar fazla co2 varsa, o kadar fazla ışık emilir.

Elektrokimyasal sensörler
Elektrokimyasal karbondioksit sensörleri, havada ne kadar CO2 bulunduğunu belirlemek için elektrik akımını veya iletkenliği ölçer ("genleşen", 1995).

CO2 sensöre girdiğinde, sensör içinde kimyasal reaksiyona girer. Bu reaksiyon meydana geldikçe, sensör elektriksel bir değişim yaşar. Sensörün belirli türüne bağlı olarak, reaksiyon sensörün bir elektrik akımı almasını, mevcut bir akımı değiştirmesini veya sensörün bir akımı ne kadar iyi taşıyacağını değiştirmesini sağlayabilir. Sensör daha sonra ne kadar CO2 bulunduğunu belirlemek için elektriksel değişimin türünü ve miktarını kullanır.

Metal oksit yarı iletken (mos) sensörler
Mos karbondioksit sensörleri, havadaki gaz miktarını test etmek için metal bileşiklerinin direncini kullanır.

Direnç, elektriğin bir şeyden ne kadar kolay aktığıdır. Yani, kablolamada çok kullanılan bakır gibi bir şey, elektrik akımlarını durdurmak için kullanılan kauçuktan daha az dirençli olacaktır.

Bir mos sensörü, test etmek istediğiniz havaya maruz kalan bir metal şerit veya filme sahiptir. Bu şeritte sabit bir elektrik akımı vardır. Hedef gaz parça ile temas ettiğinde, metal ile etkileşime girecek ve kimyasal bileşimi bir indirgeme veya oksidasyon reaksiyonu yoluyla değiştirecektir. Bu gerçekleştiğinde, özdirenç veya iletkenlik veya metal değişecektir. Direnç türü, artıp azalmaması ve bu değişimin büyüklüğü, hedef gazın konsantrasyonunu belirler. Metalin türüne bağlı olarak, farklı gazlar şeride tepki verecektir.

Bir sensörün doğruluğunun farklı CO2 seviyelerinde değiştiğini unutmayın. 10,000 ppm'lik bir CO2 sensörünün doğruluğu 0-2,000 ppm'den belirlenmiş olabilir, ardından 2,001 ppm ile 10,000 ppm arasında farklı bir doğruluk belirtilir (veya listelenmez). Bu, çoğu CO2 seviyesi ölçümünün 400 ppm (temiz hava) ile 1,200 ppm (bayat hava) arasında olacağı iç mekan hava kalitesi için tasarlanmış sensörler için en yaygın olanıdır.

Ek olarak, ölçülecek CO2 seviyelerinin aralığı ne kadar küçükse, genellikle doğruluk o kadar yüksektir. 10,000 ppm (1% CO2) sensörü genellikle 100,000 ppm (10% CO2) sensöründen daha doğru olacaktır, bu da %100 CO2 sensöründen daha doğru olacaktır. Bu, en yüksek doğruluk için, amaçlanan amaca uygun en küçük aralığa sahip bir CO2 sensörü kullanmanız gerektiği anlamına gelir.

Sıcaklık, basınç veya nemde değişiklikler varsa doğruluk da değişir. Bu nedenle, aksi belirtilmediği sürece doğruluğun fabrikada satp'de (standart ortam sıcaklığı ve basıncı) ölçüldüğünü varsayabilirsiniz.